Rozdział 7

Po obiedzie, gryfoni poszli do Pokoju Wspólnego, aby chwilę odpocząć przed robieniem dekoracji.

Hermiona wzięła krzesło i usiadła przed oknem. Nie wiedziała co ma myslec o balu.. chciała iść.. ale było jej głupio gdyby to zrobiła dzień po pogrzebie strasznie bliskiej jej osoby.  Do zamyślonej gryfonki podeszła Luna.

- Spodobało ci sie to okno. - uśmiechnęła sie 

- Tak. Jest takie magiczne.. piękny widok z niego widać. - odwzajemniła usmiech.

- Widzę że o czymś zawzięcie myślisz. - białowłosa oparła sie o ścianę przy oknie

- Tak.. myślę  o tym czy mam iść na bal. - patrzyła smutno w okno.

- Czemu miała byś nie iść? - Luna zdawała sie być zdziwiona

- Bo jest to dzień po pogrzebie babci. Po pierwsze nie wiem czy sie pozbieram, po drugie nie wypada iść na imprezę dzień po pochowaniu buni.

- Racja, ale Fred wyjdzie z Hogwartu

- Gdzie wyjdzie? - Hermiona nie do końca zrozumiała Lunę.

- No , ukończy Hogwart. Nim się obejrzysz już go nie będzie. A ja widze że coś między wami zaczyna iskrzyć, Miona. Mnie nie oszukasz.

- Zaczynam się zastanawiać co jest dla mnie tak naprawdę ważne.. 

- A narazie co wywnioskowałaś?

- Że bunia była kimś w rodzaju drugiej matki. - łza poleciała jej po policzku.

- Wiem co czujesz. Ja wogóle nie mam mamy. 

- Zazdroszczę ci tego, że mimo tej ogromnej straty, potrawisz ciągle chodzić usmiechnięta. - Hermiona cicho zachichotała

- Ona na pewno by chciała żebyś tam poszła.

- Kto? Gdzie? - szatynka zapatrzyła sie w piękny pejzaż za oknem

- Twoja babcia .. bal. - powiedziała spokojnie Luna

- Ale to będzie dla mnie ból.. a potem tak normalnie mam sie bawić? -   Hermiona bawiła sie z zdenerwowania palcami.

- Uspokój się. - Luna położyła ręke na palcach przyjaciółki - Ona chce zebyś była szczęsliwa, a ja wiem ze szczescie ci przyniesie ten bal. 

- Skad to wszystko wiesz?

Luna sie zasmiala.

- Tak mam.

-  Co byś zrobiła na moim miejscu? - szatynka spojrzała na białowłosą

- Poszłam bym tam. Wyobraź sobie że robisz to aby uszczęsliwic bunię.

- Ale ja tego nie robie dla buni. - Hermiona patrzyła smutno na swoją przyjaciółkę.

- Ją to uszczęśliwi, uwierz mi.

- Ale niby czemu ma to ją uszczęśliwić?! - Hermiona lekko się wzburzyła.

- Miona, spokojnie. - Luna patrzyła spokojnym wzrokiem na szatynkę - Bo ona chce twojego szczęścia. Nie chce żebyś była smutna. Zrób to dla niej. Proszę. 

- Przepraszam. - westchnęła - Na pewno mam tam iść? - Hermiona chciała się w 100% upewnić.

- Tak. - uśmiechnęła sie szeroko.

- Dziękuje. - szatynka przytuliła białowłosą.

- Dla Buni. Pamiętaj. - Luna spojrzała głęboko w oczy przyjaciółki i odeszła.

Po chwili do Hermiony podszedł Fred.

- Gratuluję zemsty. - podał szatynce rękę.

Uścisnęła ją ,nie słusznie, gdyż  prąd ją kopnął

- Ałaj! - krzykneła.

- Jeden z moich i Georga gadżetów. - uśmiechnął się łobuzersko. 

Widział obrażoną minę gryfonki.

- Chciałem przetestować. - szturchnął dziewczynę

- Idiota. - szepnęła.

- Co powiedziałaś? - Fred udawał że nie słyszy.

- IDIOTA! - krzyknęła

- Osz ty.. - rudzielec spiorunował szatynkę wzrokiem, po czym zaczął ją łaskotać.

- Ałaj! Fred!! Przestań! - gryfonka nie mogła ze śmiechu.

Gdy Fred w końcu przestał ją łaskotać dziewczyna leżała na podłodze. 

Niespodziewanie pociągnęła bliźniaka za nogę i ten też znalazł się na podłodze.

- Ładnie, Granger- uśmiechnął się łobuzersko

Hermiona wstała i otrzepała rzeczy. Usiadła z powrotem na krześle.

- Przez ciebie nie mogę być poważna. - spojrzała w okno.

- Czemu masz być poważna? - rudzielec usiadł wygodnie na podłodze.

- Wiesz co, zdaje mi się że wczoraj mi babcia zmarła. - powiedziała surowo.

- Przepraszam. - rzekł cicho. 

- Nie masz za co, no chyba że za te włosy. - patrzyła suchym wzrokiem na jezioro otaczające Hogwart.

Fred zaśmiał się znacząco

- Idę.

- Ale gdzie? - otrząsnął się z głębokiego śmiechu.

- Na bal.

W ciele Freda zrobiło się strasznie ciepło.

- Bunia pewnie by chciała abym była szczęśliwa.

- A co cie tak uszczęśliwa w kwesti balu? - rudzielec patrzył badawczo  na szatynkę.

- Ten taniec mnie wciągnął. - uśmiechnęła się

- Mnie też - Fred zarumienił się.

Z tej " wciągającej " rozmowy wybudził ich warkot megafonów:

- Proszę uczniów od klas 5-7 o zebranie się w Wielkiej Sali.

- Tu są jakieś głośniki? - zdziwiła się Hermiona

- A nie wiedziałaś? - Fred gromko sie zasmial

- Lepiej się nie śmiej, tylko chodź do tej Wielkiej Sali.

♣.♣.♣

Gdy zeszli na dół, zamiast wszystkich talerzy i całej reszty na stołach leżały przeróżne materiały ; wstążki, serpentyny, balony, 

- Co my mamy stroje szyć czy salę dekorować? - zdziwił się Fred

- Macie dekoracje robić. Instrukcje co i jak znajdziecie na stołach. - powiedziała przejęta McGonagall.

Fred podszedł do jednego ze stołów i wziął instrukcje

- Wielki papierowy skrzat - Gryffindor. - powiedział suchym tonem. - Ale czemu my.. - chciał już coś powiedzieć do profesor McGonagall, lecz ona już wyszła.

- Kto będzie przywódcą? - spytał pewny siebie George

- Przywódcą czego? - zakpił Ron

- No robienia skrzata. - rzekł George.

- Na pewno nie ty. - zaśmiał się Ron, za co oberwał od brata.

- Dziewczyny, róbcie głowę. - powiedział stanowczo Harry.

- Bo co? - zagroziła Angelina.

- No właśnie. My robimy Nogi i ręce, wy robicie głowę. - dodała Hermiona.

Chłopacy z pogardą patrzyli na dziewczyny.

- Już dobrze! - powiedział w geście poddania Fred.

- Bracie, co ty robisz, nie tak łatwo oddamy nóg i rąk! - krzyknął oburzony bliźniak.

- Chcecie walczyć? - zagroziła Paravati.

- Ale czym? - spytał Harry.

- Tym. - Lavender wzięła ze stołu papierową rurkę i uderzyła nią Harrego.

- Wojna!! - zawył George

- Wojna! - powiedziała złowieszczo Hermiona.

Cały gryffindor w klasach 5-7 zaczął walkę na papierowe rurki. 

Dziewczyny vs. Chłopcy

Do walczących podszedł blond - ślizgon z swoimi "podwładnymi"

- Patrzcie, ci idioci bawią się jakimiś papierowymi rureczkami. - zakpił Draco.

- Idź do swoich , Ślizgonie. - rzekł z pogardą Fred.

- Bo co? - Malfoy miał na twarzy wymalowany kpiący usmieszek

- Bo zachowujesz się jak idiota. - powiedziała odwaznie Hermiona.

- Odezwała się szlama. - Draco wraz z swoimi "giermkami" zaśmiał się

- Zamknij się. - rzekł surowo Fred.

- U.. szykuje się nowy kochaś? Przepraszam.. nowy nie wypał? - Draco uśmiechnął się kwaśno

- Zamknij się. - powtórzył tym razem Harry.

- Grozi mi ten co się boi Czarnego Pana. - Malfoy miał namalowaną na twarzy wrogość.

Harry chciał się rzucić na Ślizgona, lecz powstrzymał go Ron:

- Stary, nie warto.

Nagle wszyscy usłyszyli głośny huk, natychmiast się odwrócili a na posadzce ujżeli martwego.....

___________________________________

No i jest 7 rozdział! :)

Dziękuje za ilość odwiedzin, 

dziękuje mojej asystentce - sernikowi, choć zbytnio nie musiała nic robić xd

Proszę , komentujcie, to dla mnie bardzo ważne. Dodałam mimo że nie było 3 kom, bo blooga pisze dla siebie a  i tak wiadomo że mi to  nie przyniesie popularności.

Kolejny rozdział najprawdopodobniej jutro.

Jula