Rozdział 1

Wszyscy przekierowali się do Wielkiej Sali na obiad.

Hermiona zajęła miejsce pomiędzy Ronem, a Harrym.

- Szanowni uczniowie Slytherinu,Ravenclowu, Hufflepufu i Gryffindora! Mam do was kilka ogłoszeń. - zaczął dyrektor Hogwartu. - W czwartek odbędzie się bal dla klas od 5-7. 

Ginny, która siedziała przed Hermioną wyraźnie zesmutniała.

- Jeśli ty nie możesz iść to ja też nie pójde. - powiedziała szatynka - Wiem że chcesz tam iść. Zostanę z tobą.  

Rudowłosej smutek zszedł z twarzy, a na jego miejscu zagościł uśmiech.

- Dla klas 1-4 balik odbędzie się w piątek. - Dumbeldore mówił wpatrując się w co poniektórych uczniów, kontrolował, czy go słuchają, czy też nie.

- Pff.. - parsknęła Ginny. - Balik.. - spojrzała na swoje kolana. 

- Nie przejmuj się. - rzekła spokojnie Luna. - Jakoś się  z tego wykręcimy.

Na sali zapanował zamęt. Uczniowie od roku 1-4 prowadzili  zacięte dyskusje.

- Spokój! - krzyknął dyrektor.

Uczniowie zamilkli i spojrzeli na Dumbeldora.

- Obowiązkowe jest przyjście na bale, ponieważ najważniejsi Aurorzy będą na nich. - kontynuował

Na Wielkiej Sali zapanował jeszcze większy zamęt niż ostatnio.

Harry się skrzywił, Ron spojrzał z oburzeniem na dyrektora, Hermiona patrzyła przepraszająco na Ginny, a Ginny poprostu była wściekła. Bliźniacy spoglądali  krzywo na nauczycieli i Dumbledora.

- No to klapa. - rzekł Ron

- Uczniowe, którzy się nie pojawią na balu , lub będą na nim siedzieli, a nie tańczyli, dostaną -50 punktów dla swojego domu. - powiedział surowo dyrektor

- To jakieś żarty! - krzyknęli jednocześnie Fred i George.

- Opiekunów domów proszę o zabranie uczniów do Dorminatoriów  po obiedzie. Życzę smacznego. - dyrektor uśmiechnął sie, po czym do każdego z 5 stołów podleciały narozmaitsze potrawy. 

Hermiona nerwowo nałożyła na swój talerz kurczaka, ryż i smażone warzywa.

Wbijała niemal widelec w talerz nakładając drobne kawałki.

- Hermi, wyluzuj, jakoś sie wymigamy. - uśmiechnął się Harry 

To jej wcale nie pocieszyło. Spojrzała ukradkiem na Freda. On ukradkiem spojrzał na nią. Miona wróciła do rzeczywistości i dalej grzebała w talerzu.

Po obiedzie, tak jak mówił dyrektor opiekunowie wzięli swoich uczniów do Dorminatoriów. Pani McGonagall wzięła swoich gryfonów i ruszyli z sali do Portretu Grubej Damy. Nauczycielka wypowiedziała hasło i gryfoni weszli do Pokoju Wspólnego. 

- Usiądźcie. - uśmiechnęła się. - Kilka spraw na temat balu i baliku mamy do omówienia. - spojrzala na swoja kartke z "ogłoszeniami".

- A więc tak.. - zaczęła - Uczniowie Gryffindoru są zmuszeni do przyjścia i przetańczenia balu i baliku, jak mówił dyrektor. - spojrzała na naburmuszone twarze gryfonów. 

- to ja już wole -50 punktów dla swojego domu. - burknął Seamus

Uczniowie domu Lwa się ironicznie zaśmiali, na znak że popierają Seamusa

- Mój drogi Seamusie, od dyrektora dostaje się -50 punktów.. za jedną osobę .. odemnie to będzie -80 za osobę. - Minerwa McGonagall uśmiechnęła się "pobijająco" 

Seamus zrobił kwaśną minę.

- Jeszcze dwie ważne informacje . - opiekunka Gryffindoru spoważniała. - Jesteście zmuszeni również do wylosowania z jaką osobą się pójdzie. 

Wszyscy gryfoni zaczęli jęczęć.

- Ale pani profesor!! - krzyknął George - To nie sprawiedliwe.

- To nie ty tu wyznaczasz co jest sprawiedliwe a co nie jest sprawiedliwe George. - 2:0 dla McGonagall. 

Wszyscy mieli pokerową twarz.

- Mam tu imiona wszystkich osób z Gryffindoru od klasy 5-7. Najpierw podejda te osoby , a następnie podejdą 1-4 . - rzekła nauczycielka Transmutacji

Ginny spiorunowała opiekunkę domu Lwa bardzo chłodnym wzrokiem.

- To proszę pokolei. Najpierw George. - uśmiechneła się pokazując, by chłopak podszedł do słoika.

Zanurzył w nim rękę. Po chwili niepwenie wyciągnął karteczkę. 

- Dean . 

Gryfoni sie równo zaśmiali

- Oj,przepraszam. Jest podział . Tu są dziewczyny. - podała mu drugi słoik.

Znów zanurzył rekę w małych karteczkach. W końcu wyciągnął małe zawiniątko, które natychmiast otworzył.

- Angelina. - uśmiechnął się od ucha do ucha.

Gryfonka słodko zachichotała.

" Boże, to na kogo ja trafię?! " - pomyślał Fred - " Jak nie na Angelinę... " - wrócił do rzeczywistości.

- Zapraszam teraz Lavender. - rzekła profesor

Lav nieśmiało podeszła do słoika z literami " BOY " i włożyła do niego rękę. Szybko wyciągnęła pierwszą lepsza karteczkę.

- Ron. - zarumieniła się.

" Cholera.. został już tylko Harry " - pomyślała Herma

- Zapraszam teraz Hermionę. - nauczycielka transmutacji szeroko się uśmiechnęla na widok szatynki. Była to jej  jedna z ulubionych uczennic.

Miona zanurzyła niepewnie i powoli rękę w słoiczku. Chciała wziąść  karteczkę z samego dołu. Miała już ją w ręce.

" Błagam .. niech to będzie Harry.. błagam!! " - myślała gorączkowo szatynka.

Rozwinęła kartkę. 

" Fred Weasly " 

Zamarła.

- F-f-red . - ledwo co powiedziała.

Fred przyjrzał się jej dokładnie, nie było w tym żadnego żartu. 

Herma równiez na niego spojrzała.

Można powiedzieć że ich spojrzenia były wyrywne i niechciane.

Hermiona trzymając karteczkę usiadła na sofie. Nie słuchała już kto z kim będzie, w jej myśli dławiło się jedno.. Idzie na bal z Fredem Weasley'em.. jednym z dwóch największych żartownisi w szkole.

Włożyła twarz w ręce. 

" to będzie katastrofa " - pomyślała

Fred ciągle na nią patrzył. Również wszystko się w nim gotowało.

Jeszcze przez pół godziny uczniowie Domu Lwa losowali kto z kim ma iść na bal. Gdy wszystko było już ustalone. Profesor McGonagall dodała tylko:

- Każda "para" będzie musiała przetańczyć jeden wolny taniec.

Wszyscy spuścili głowy w kwesti poddania się. Wyglądali jak by chcieli powiedzieć : " Wygrała pani, a teraz może pani nam dać spokój? " 

- Dobrze. Nie będe was już bardziej pogrążąć. Proszę na lekcje. - i wyszła z Dorminatorium.

Wszyscy kociołkowo chcieli wyjść z Pokoju Wspólnego na lekcje.

No ... prawie wszyscy ... tylko pewien wysoki rudzielec i pewna drobna szatynka siedzieli patrząc przed siebie.

____________________________________

mam nadzieję że wam się spodoba. nie umiem pięknie pisać, ale mam swoją wizję. z tego miejsca chce podziekowac za kazde wejscie na tego blooga i za kazdy komentarz. to wiele dla mnie znaczy.

Dziekuje również mojej "asystentce" Oldze, za to że była przewodnikiem gdy się zgubiłam , co i jak w HP, miesza mi się wszystko bo nie przeczytałam wszystkich części.

Przepraszam za błędy, a jeśli będą poważne, to informujcie . :)

Dziękuje.

Jula