Rozdział 10

Fred i Hermiona weszli w dobrych nastrojach do Dorminatorium. Spojrzeli na Pokój Wspólny. Można by powiedzieć że gryfoni w jakiś sposób sie tu zebrali. Szatynka przeleciała wzrokiem wszystkie znajome twarze. Lecz kogoś jej brakowała. Harrego. 

 - Gdzie jest Harry? - dziewczyna podeszła do Rona , który rozmawiał z Luną i Lavender.

- Wyszedł z pokoju o 18.00. - rzekł po czym wrócił do rozmowy z dziewczynami.

Fred przysiadł się koło Georga.

Hermiona dosyć niespokojnie spojrzała na zegar. Wskazywał godzinę 20.00

" Niemożliwe, aby na tak długo gdzieś wyszedł " - jej myśli obijały się o siebie ,  była zbyt zmęczona aby je uporządkować. Szybkim krokiem podeszła do Rona i pociągnęła go za rękę na bok. Rudzielec dał znać gestem że "dokończą tę rozmowę potem" , rudzielec spiorunował szatynkę wzrokiem

- Musisz być zazdrosna?! - krzyknął szeptem

Hermiona parsknęła na to śmiechem i zmierzyła Rona groźnym wzrokiem..

- Gdzie ty masz głowę?! - wykrzyczała mu w twarz , gryfoni spojrzeli na nich, a dziewczyna wzięła głęboki oddech i się uspokoiła. Ron chciał już coś powiedzieć , lecz mu na to nie pozwoliła. - Harrego nie ma 2 godziny! - mówiła pretensjonalnie, ale po cichu.

 - Niemożliwe. - na twarzy rudzielca pojawiło się zdziwienie. Zerknął na zegar. Pokazywał godzinę 20.05. Zrobiło mu się głupio

- Nie spiesz się z wytłumaczeniami. - westchnęła ciężko. - Musimy iść go szukać. 

Ron tylko pokiwał twierdząco głową.

Wyszli, a raczej wybiegli z Dorminatorium trzaskając drzwiami.

- Gdzie oni poszli? - spytała zdzwiona Ginny.

- Może niech Fred i George zerkną na mapę Hunkswotów. - Nevilla olśniło.

Fred wstał z kanapy i poszedł po schodach w górę do swojego pokoju. Wrócił do przyjaciół z jakimś niewielkim zawiniątkiem.

- Uroczyście przysięgam że knuje coś niedobrego. - nagle mapa sie otworzyła i ukazała wszystkie przejścia w Hogwarcie.

Ginny, Luna , Neville, Lee, Dean i Seamus oraz Lavender zebrali się wokół bliźniaków, którzy trzymali mapę.

Fred poczuł zmieszanie i zdziwienie.

- Kierują się do wyjścia. - powiedział za niego George.

Gryfoni zastanawiali się , po co Ron i Hermiona chcieli opuścić Hogwart i to o tej porze.

- Koniec psot. - mapka się zamknęła, wszystkie tajne przejścia zanikły. Teraz to był wyblakły papier.

Gryfoni byli zdziwieni zachowaniem Rona i Hermiony. 

- Powiemy o tym jakiemuś nauczycielowi? - spytała cicho Lavender.

- Raczej powinniśmy im pomóc, albo ich powstrzymać.  - rzekła spokojnie Luna.

Fred jak na ostatnie słowo wybiegł z pokoju. Za jego śladami ruszyli: Ginny , George wraz z Luną i Nevilem. 

 - Ciszej . - Fred szepnął schodząc po schodach.

- Bracie, wziąłeś mapę, prawda? - George patrzył niepewnie na swojego brata bliźniaka.

- Nie. - rzekł sucho. - Ale wiem że kierują się do wyjścia numer 3. - Fred powoli szedł w stronę wyznaczonego wyjścia, za nim szła reszta gromady

Na korytarzu paliły się pochodnie . Właściwie było to główne oświetlenie zamku. Rudzielec który szedł na czele usłyszał miauczenie.

- Kotka Filcha. - szepnął. - Ani drgnijcie. 

Gryfoni stali jak marmurowe posągi.

Jednak to nie mogło trwać wiecznie.

Jakiś pyłek wleciał do nosa Neville'a .

- A psik! - przyjaciele spiorunowali go wzrokiem.

Usłyszeli czyjeś kroki.

Fred pokazał reszcie gestami że na "3,4-ry" mają biec w prawo.

- 3.. - mówił najciszej jak tylko mógł. - 4.. ry! 

Ruszyli jak z torpedy. 

Niespodziewanie George się poślizgnął i upadł tyłkiem na posadzce.

Przyjaciele nie mogli sie powstrzymać ze śmiechu.

Fred zauważył dwie postacie. 

- Tam są! - powiedział dosyć głośno. 

Zaczęli biec tam , gdzie Fred widział dwie postacie.

Gdy w końcu dostrszegli że to Hermiona i Ron, stanęli ciężko dysząc.

Rudzielec i szatynka bali się odwrócić,  nie wiedzieli kogo ujżą.

Odetchnęli z ulgą gdy zobaczyli swoich przyjaciół

- Co wy tu robicie? - syknęła cicho Hermiona

- A wy? - zapytała Ginny.

- Szukamy Harrego. - szepnął Ron.

- A gdzie on jest? - Neville dyszał, ciężko dyszał. Biegi to nie jego bajka.

- Napewno nie w Hogwarcie. - westchnęła Hermiona.

- Sprawdziliśmy wszystkie miejsca gdzie mógł by być. - odrzekł Ron.

- To musi być gdzieś poza Hogwartem. - szepnęła Luna.

Nagle zauważyli Patronusa- łanię.

Patrzyła na nich, jakby czekała, aż za nią pójdą

Spojrzeli po siebie.

- Idziemy sami. - powiedział twardo Ron.

- Wykluczone. - Fred zerknął na swojego brata i Hermionę opiekuńczym wzrokiem.

 A łania nadal czekała.

Najpierw szli do niej niepewnie, lecz usłyszeli czyjeś kroki. Wybiegli z Hogwartu.

Usłyszeli głośne wycie wilka i czyjeś krzyki... z Zakazanego Lasu.

_________________________

Przepraszam że taki krótki, ale nie mam czasu. Jutro postaram się kontynuować. 

Szczerze mówiąc nie jestem z niego super zadowolona ale to wszystko ciągnie do tego balu i do tego zamknięcia Syriusza, a jakoś to musi iść.

Proszę komentujcie!! *.*

Pozdrawiam.

Jula